Op 83-jarige
leeftijd is op 8 april Jack Tramiel, oprichter van thuiscomputerfabrikant Commodore
International, overleden. Hij bracht met veel succes de Commodore 64 op de
markt.
BTW Mijn Commodore met CBM cassettespeler, inclusief software, staat in mijn museum.
Illustraties zijn afkomstig uit het boek Toen digitale media nog nieuw waren - Pre-internet in de polder (1967-1997)
Tramiel was een
Pool van oorsprong. Hij overleefde het concentratiekamp Auschwitz en emigreerde
naar de Verenigde Staten. In New York begon hij een reparatiebedrijf voor
schrijfmachines maar dat liep niet goed. Bovendien ontdekte hij in 1962 de nieuwe
markt van rekenmachines. Zijn bedrijf Commodore Business Machines begon de
productie ervan met chips van andere bedrijven, maar had spoedig door dat eigen
chips hem meer voorsprong opleverde.
In de jaren
zeventig maakte hij kennis met de personal computer en Chuck Peddle, die een microcomputer
bouwde en bracht laaggeprijsde pc's op de markt voor hobbyisten en huishoudens.
Hij had o.a. concurrentie van Apple en
Hewlet Packard. In 1977 introduceerde Commodore de Commodore PET (Personal
Electronic Transactor) met een 4 of 8 kilobytes geheugen en later de VIC-20. In
1982 bracht hij met veel succes de Commodore 64, waarvan er zo’n 17 miljoen
exemplaren zijn verkocht. Er zijn er wereldwijd circa zeventien miljoen van
verkocht.
In 1984 kreeg
Tramiel ruzie met de Canadese durfkapitalist Irving Gould en trok zich terug
uit Commodore, nam in hetzelfde jaar de spelcomputertak van Atari over van
Warner Communications. Maar de overname werd geen groot succes. De laatste
jaren was hij adviseur.
De Commodore 64
was een hit, niet alleen als machine maar ook als aanjager van software en met
name spelsoftware met titels als Rupert, invitation to the Toymakers Party
(voor kinderen), The Secret Diary of Adrian Mole Aged 13 ¾ (tieners) en The Hitchhiker’s Guide
to the Galaxy (volwassenen).
Commodore
Business Machines begon eind jaren tachtig verlies te maken en probeerde overal
aan te haken. Toen Philips CD-i presenteerde in 1991 ontstond er een CD-strijd.
Zo bracht Microsoft VIS (Video Information System) en kwam Commodote met een
concurrerend product CDTV, dat overigens nooit van de tekentafel kwam.
Uiteindelijk
werden de rechten van de Commodore in 1994 verkocht en gingen over op het
Duitse computerbedrijf Escom dat er niets mee deed. Daarna nam het Nederlandse
bedrijf Tulip de rechten over. De Nederlandse computerfabrikant hoopte te
kunnen profiteren van de interesse in de spelcomputer. Maar Tulip verkocht in 2004 de
dochteronderneming Commodore en de bijbehorende merknaam voor 24 miljoen euro
aan het Nederlandse multimediabedrijf Yeahronimo, een bedrijf van een stel
wilde jongens die een online contentdienst van voetbalwedstrijden, andere
sportevenementen en concerten wilde beginnen. Maar ook dat avontuur liep op
niets uit. Jarenlang prijkte het logo op een gebouw langs de snelweg 1 naar
Amersfoort op een industrieterreintje bij Baarn.BTW Mijn Commodore met CBM cassettespeler, inclusief software, staat in mijn museum.
Illustraties zijn afkomstig uit het boek Toen digitale media nog nieuw waren - Pre-internet in de polder (1967-1997)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten