De website Historiek nodigde me uit om een artikel te schrijven over het boek. Zo'n uitnodiging sla je niet af. Ik heb het thema van de Internet switch gekozen. Hoe kon in Nederland de internet consument voor consumenten zo snel geaccepteerd worden. Dit in tegenstelling tot Belgie, Duitsland en Groot-Brittannie. Hier de vraagstelling.
Hoewel de elektronische informatiediensten niet in korte
tijd grootschaligheid konden bereiken, groeide langzaam maar zeker de
elektronische informatiediensten in Nederland. In 1994/95 was er een omzet uit
online-diensten van 635 mln. gulden (317 mln. euro) en uit de verkoop van
CD-ROM en CD-i 50 mln. gulden (25 mln. euro).
Terwijl de Nederlandse elektronische informatie-industrie
begint te groeien en omzet maakt, sluipt via de achterdeur van het academische
netwerk SURF internet naar binnen. Eerst geruisloos bij jonge bedrijven, daarna
met de nodige tam-tam vanaf 15 januari 1994 via het Amsterdams gemeentelijke
project De Digitale Stad bij consumenten. Dan begint de internet switch.
In minder dan drie jaar zijn er 1 miljoen
internetgebruikers, drie keer zoveel gebruikers dan er ooit voor videotex zijn
geweest. Op 1 januari 1997 werden een internetdienst en een emaildienst
samengevoegd met Planet Internet, waardoor deze de grootste internetleverancier
werd. En de videotexdienst verdween op die dag met een oorverdovende stilte. De
grote vraag was: hoe kon dit zo snel gaan? Hadden de dinosaurussen van de
nieuwe media niet door dat er een nieuwe technologie aankwam die meer kon en minder kostte.
Of lag het aan het aantal universiteits- en HBO studenten dat tijdens hun
studie al kennismaakte met internet?
Lees het volledige artikel op de site van Historiek
Geen opmerkingen:
Een reactie posten