Aanvulling op het boek: Tele Atlas

In de exemplaren van Telematica, Blad voor Nieuwe Media, vond ik een interview met de oprichter van Tele Atlas en een unieke foto van een van de eerste rijdende videowagens van het bedrijf ¹. Ik hoorde het eerst van Tele Atlas in 1989 toen het bedrijf in Rotterdam met een videowagen rondreed om de stad in kaart te brengen. Nieuw was dat het materiaal via ISDN telecomtechnologie gedistribueerd werd voor verwerking en online verspreiding.

Toch moest zo’n 30 jaar geleden nog de hele navigatie-industrie uitgevonden worden van digitale kaartenmaken tot navigatieapparaten. Een van de pioniers in deze industrie was Tom van Rijn, in 1984 de oprichter van Tele-Atlas.

Basisfilosofie van het bedrijf

In het interview gaf hij duidelijk de basisfilosofie van het bedrijf weer: “Tele Atlas is een onderneming die op de eerste plaats alle bestaande informatie op het gebied van verkeer , vervoer, toerisme en vastgoed verzamelt, er een plaatsbepaling aan toevoegt en die in één database onderbrengt”. Kaartenmaken stond voorop en navigatiesystemen maken stond duidelijk op de tweede plaats. Eigenlijk liet Van Rijn dit over aan Philips, Bosch en Sony, want autonavigatiesystemen konden nog geen gebruik maken van plaatsbepaling per satteliet.

Digitale kaartmaker

 

De videowagen Tele Atlas Telesurveyor

Eigenlijk was Tele Atlas liever een kaartenmaker. In 1989 had het bedrijf een metrische databank en een optische databank. De metrische databank bestond uit lijn-, punt- en oppervlakte-elementen. In deze elementen werd alles dat aanwezig was vastgelegd zoals straten, kanalen en spoorwegen. In de optische databank werd alles vastgelegd wat door een videowagen werd opgenomen; bovendien werd deze video-informatie voorzien van een plaatsbepaling uit het metrische bestand. De videowagen was uitgerust met twee camera’s, die keken in de rijrichting, en twee camera’s die zijwaarts keken.  

(l) In de videowagen; (r) in de regiekamer
 
Databasepublishing

In de tweede helft van de jaren tachtig was het woord databasepublishing een modewoord voor het publiceren van informatie op verschillende media. Van Rijn had dat goed begrepen, want in die tijd waren er meerdere media beschikbaar: beeldplaat, CD-ROM, videotex (Viditel, Ditzitel, Videotex Nederland, ASCII).  Navigatie-apparatuur voor een wagen moest nog ontwikkeld worden. Bij gebrek aan satellietverkeer werd een CD-ROM speler in de auto ingebouwd met sensoren voor plaatsbepaling. In 1994 zag ik voor het eerste een auto met navigatie-apparatuur; dit werd mij getoond door Arnold-Kees Van Rongen, een medewerker bij Blaupunkt/Bosch. Philips was ook al bezig met het in-car systeem, genaamd CARIN. Maar ook werd route-informatie online gedeeld. Van Rijn zag goed dat de informatie het goud van het bedrijf zou worden. Deze kon meerder malen gebruikt worden voor navigatiekastjes, online en uiteindelijk mobiele telefoons.

Tele Atlas

Tele Atlas groeide via overnames. In 1988 nam Tele Atlas het Belgische bedrijfje Informatics & Management Consultants (I&M) op, dat zich toelegde op het digitaliseren van kaarten. In 1990 verliet Van Rijn het bedrijf en nam de Belg Alain de Taeye het roer over. De volgende grote sprongen maakte Tele Atlas in 1995, met de integratie van de digitale kaart-activiteiten van de Duitse groep Bosch Data, en in 2000, toen de Amerikaanse kaartenmaker Etak van Sony werd overgenomen. 

De navigatiebusiness veranderde in 2000 met de doorbraak in het Global Positioning System (GPS), dat het mogelijk maakte om een positie te bepalen met behulp van de signalen van een Amerikaans satellietennetwerk. Dat veranderde de business, zodanig dat hardware de boventoon ging voeren. In 2008 werd Tele Atlas overgenomen door TomTom.


Voor vervolg op de telesurveyers en Tele Atlas zie:  http://www.gpsbusinessnews.com/In-the-Heart-of-TomTom-Maps_a5610_4.html.

¹Tele Atlas weet niet van ophouden door Susanne Rakels. Telematica, Blad voor Nieuwe Media; 1^e jaargang, Dec. 1989, nummer 2