Webbrowser 20 jaar

Op 6 augustus 1991 lanceerde Tim Berners-Lee van het Europese onderzoekscentrum CERN in Zwitserland de webbrowser. Daarmee was het World Wide Web geboren. In het boek Toen digitale media nog nieuw waren – Pre-internet in de polder 1967-1997 wordt de  webbrowser ontwikkeling beschreven.

Via het ARPA-netwerk en geassocieerde netwerken zoals bit-net waren tot 1988 alleen berichten en bestanden over het netwerk verstuurd. Het netwerk functioneerde als een soort buizenpost, met verschillende soorten post (e-mail berichten, fi le transfer, usenet). Er waren weliswaar openbare bestanden beschikbaar om te raadplegen, maar die waren moeilijk te vinden.

De Next computer waarmee de eerste webpagina's gemaakt werden.

Om het probleem van vindbaarheid weg te nemen begon men in Europa en de VS gericht te zoeken naar oplossingen. In Europa zette Tim Berners-Lee, als onderzoeker verbonden aan het Europese Laboratorium voor deeltjesonderzoek CERN (Centre Européen pour la Récherche Nucléaire) in Génève in 1989 het eerste voorstel voor een nieuw soort software op papier. Centraal in het voorstel stond het begrip hypertext, een methode ontwikkeld door de Britse wetenschapper Ted Nelson om stukken tekstuele informatie aan elkaar te koppelen in plaats van informatie lineair of hiërarchisch via boomstructuren te ordenen. Berners-Lee breidde in feite hypertext uit tot hyperlink. Daardoor kwam ook multimedia binnen bereik, van tekst alleen naar tekst, beeld en geluid. Zijn ideeën voor het programma, browser genoemd, kregen handen en voeten toen drie componenten werden gerealiseerd: een gezamenlijke opmaaktaal, een protocol en een webadres. In de wetenschappelijke omgeving van CERN werd al Standard Generalized Markup Language (SGML) gebruikt als opmaaktaal voor documenten. Door een van sgml afgeleide set coderingen te maken voor de opmaak van internetpagina’s ontstond de HyperText Markup Language (HTML). Vervolgens kon een gebruiker door de combinatie van html en het HyperText Transfer Protocol (HTTP) communiceren tussen verschillende webmachines.

Eerste webpagina's gemaakt binnen CERN.

Verder kreeg de informatieleverancier een standaardadressering toegewezen met de Uniform Resource Locator (URL). Eind 1990 was de eerste versie van de browser klaar en ging op proef binnen CERN. Wanneer een pagina niet bestond of beschikbaar was verscheen de foutmelding 404 (= niet gevonden) op het scherm. Volgens de mythe zou een foutmelding naar kamer 404 van het instituut gaan, waar werd bekeken of er actie op de foutmelding genomen moest worden, maar kamer 404 bestond niet bij CERN. De foutmelding 404 is gewoon een onderdeel van de lijst van HTTP-statuscodes voor servers en browsers. De verspreiding van de browser buiten CERN begon vanaf 6 augustus 1991. Het World Wide Web was geboren.