De Dolle Dwaze Dagen bij de
Bijenkorf zijn weer aan de gang. Er zijn weer koopjes in de winkel en online. En online is in; er
zijn zelfs rijen wachtenden, tot ruim 70.000: probeert u het later nog eens. Van
de 342 artikelen, aangeboden op internet, boeide mij een Sony SmartWatch. Het horloge was al
enige tijd online beschikbaar voor 149 US dollar en kost nu bij de Bijenkorf 89
euro.
Het smart gedeelte van het horloge is dat het naast het
aangeven van tijd ook kan dienen als microscherm, waarop bijvoorbeeld een verzoek
voor een telefoongesprek, e-mail, Facebook en Twitter verschijnt. Het horloge
is een soort afleveringsscherm voor je Android gestuurde mobiele telefoon of
tablet. Die moet je wel in de buurt hebben, maar je hoeft deze niet tevoorschijn
te trekken. De telefoon kan in je broekzak of handtas blijven zitten en je
tablet in de aktetas. Het ziet er allemaal erg vernuftig uit, maar de
communicatie is wel erg beknot. Je zult na een Facebookmelding toch weer moeten
teruggrijpen op je mobiel of tablet. Eigenlijk is er weinig tot niets aan
tijdwinst of gebruiksgemak te winnen.
Dat was wel wat anders met de Seiko MessageWatch. Ik kocht
dit horloge in 1995. Mobiele telefoons waren er wel, maar kostbaar evenals de
netwerkkosten. Wel was er een geamputeerde mobiele telefoon, waarbij men in de
buurt van postkantoren, tankstations, spoorwegstations, restaurants en parkeerplaatsen
kon bellen. Maar de Seiko MessageWatch was een uitkomst voor mijn bedrijfje. De
werking van het horloge leek op de werking van een semafoon. Je kon gebeld
worden via boodschappen. Zo kreeg ik regelmatig boodschappen met telefoonnummers
van mensen die het bedrijf gebeld hadden. Dan sprong ik uit de trein of de bus
en zocht een telefooncel op. Om de persoon in kwestie te bellen. Maar er was
wel een probleempje: aangezien de dekking niet volledig was, kwam een boodschap
niet altijd aan.
Het horloge had de capaciteit van 42 posities voor boodschappen.
Dat was niet veel voor communicatie en content. Maar korte boodschappen zoals
Call Home of Come Home kwamen duidelijk over. Ook kon men een abonnement nemen
op de Mini Mail; via deze dienst kreeg men nieuwsberichten. Die waren niet
altijd even duidelijk, want de mededeling Grote explosie zegt niet veel, maar
Droog weer wel. Op 1 januari 2002 werd de MiniMail dienst beëindigd.
Een bijkomend voordeel was dat het horloge ook werkte in
andere landen. Dat leverde overigens wel interessante boodschappen op. Kreeg
men in Nederland de temperatuur in Celsius, in New York verscheen de
temperatuur in Fahrenheit op het horloge, gratis en zonder advertenties (zijn
ook moeilijk te maken met 42 posities)..
De Seiko MessageWatch verdween in 2002 van het toneel,
aangezien de mobiele telefoon de markt veroverde. Desondanks vulde de Seiko
MessageWatch een gat in het communicatieproces en vervulde het een rol als
micro-nieuwsdienst. Toch was het nog niet het communicatie-apparaat uit de
serie Star Trek, waarmee Captain Kirk tegen Montgomery Scott zegt: Beam me up,
Scotty.
Na de Seiko MessageWatch hebben bedrijven als Microsoft en
Fone geprobeerd nieuw leven in de computer te blazen. Microsoft met de Smart
Personal Objects Technology (SPOT). Het horloge zou micro-boodschappen
uitsturen zoals nieuws, beursberichten, weerberichten, verkeersmeldingen en
zelfs een restaurantgids. Hoewel Swatch de productie ter hand nam, kwam het
horloge nooit de oceaan over.
Recentelijk was er de M500 Mobile Fone Watch. Je kon er
tegen praten en je kon boodschappen ontvangen. Sterker nog, het had een
aanraakschermpje, een multimedia player, Bluetooth en USB connectie. Toch werd
het geen rage.
Kijken we nu naar de Sony SmartWatch dan is er weinig
vooruitgang. Een echt communicatiegat wordt er niet mee gevuld. Het is een dol
dwaas gadget, maar eigenlijk slechts een hi-tech lensje om het scherm van je
mobiel of tablet te bekijken.
