zondag 29 mei 2022

The algorithmic beauty of plant

 Woensdag 1 juni 2022 van 19 – 21 uur in DDAMA (Dutch Digital Art Museum Almere) opening van twee nieuwe tentoonstellingen die aansluiten op het thema van de Floriade: The algorithmic beauty of plants en Glitched Lovescapes. In de Euro-toren (nu Rabo) aan de naast Almere CS, Landdrostdreef 124, 2e verdieping, 1314 SK Almere.

DDAMA bestaat al meer dan vijf jaar en is als een jonge telkens opnieuw bloeiende plant, die moet overleven zonder verzorging door de gemeentelijke plantsoenendienst. Wellicht komt het door de zeldzaamheid, het exotische, het nieuwe, er zijn er maar een paar in de wereld, dat deze jonge opvallende bloem nog niet de verdiende aandacht krijgt. We hechten aan onze traditionele tulpen en narcissen of halen palmen en cactussen van ver en hebben weinig oog voor een spontaan ontstane lokale nieuwe variant. Onbekend maakt onbemind.
Kom kijken bij de opening en laat je onderdompelen! Neem anderen mee, oud en jong!

In de tentoonstelling met het thema The algorithmic beauty of plants is Jan Coenen vertegenwoordigd met drie werken met het onderwerp “groei” en met het thema van de Floriade, “growing green cities”, in het achterhoofd. Twee van die werken zijn projecties van digitale algoritmes en het derde is een combinatie van een aquarel van 4,5 bij 1,5 meter met een video op basis van een algoritme.

Groei is verandering. Groei is worden, niet zijn
Mensen, bloemen, planten, bossen, steden en musea groeien.
In de getoonde kunstwerken is de wetmatigheid van groeien verbeeld. Er is te zien hoe eenvoudige wiskundige formules ten grondslag liggen aan het groeien van planten, van de natuur, maar ook van steden. Deze wiskundige modellen (fractals) hebben, zoals groei in de natuur, de eigenschap dat ze binnen grenzen eindeloos herhalen zonder hetzelfde te zijn.
Na een eeuwenlange ontwikkeling waarin de mens zich heeft ontworsteld aan de grillen en gevaren van de natuur komt nu meer en meer het besef dat we onderdeel zijn van de natuur, dat we de natuur niet moeten verpesten, dat we niet op afstand moeten blijven toekijken, maar dat we er weer in moeten opgaan. De werken gaan ook over het kijken, over het waarnemen van natuur en kunst, over afstand en betrokkenheid.

© 2022 Jan Coenen
 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten