Het nieuwe jaar
is nog maar net begonnen. Toch is 2014 voor mij al een jaar om te herinneren.
Het is namelijk 20 jaar geleden dat internet voor consumenten haar echte entree
maakte in Nederland. Op 15 januari 1994 opende de internetprovider De Digitale
Stad (DDS) in Amsterdam haar deuren.
De Digitale Stad
(DDS) kwam op zaterdagavond 15 januari 1994 in het nieuws met een interview van
het Acht-uur journaal met Frank de Grave. DDS was een internetproject dat werd
opgezet als discussieplatform in het kader van de gemeenteverkiezingen. Het
project werd opgezet netactivisten (Hack-Tic), de gemeente en mede geïnspireerd
door Marleen Stikker (De Balie), die de virtuele burgemeester van de stad werd.
De stad was gebaseerd op de community networks (freenets) in de VS en Canada.
Het model van de stad werd gekozen als metafoor.
Links: Eerste interface, tekst zonder grafiek; rechts: interface 3.0
Links: Eerste interface, tekst zonder grafiek; rechts: interface 3.0
DDS was een groot
succes. In zes weken vroegen 10.000 mensen toegang aan tot de stad. Door bezoeken
van de virtuele burgemeester aan organisaties, maar ook aan instellingen kreeg
het project plaatselijk veel aandacht. Niet alleen mensen uit Amsterdam meldden
zich aan, maar mensen uit het hele land (voor de gebruikers van d DDS computer hier een walk down memory lane: het modem geluid van de telefoonkoppeling 020-6225222). DDS ging 10 weken na de opening verder als intenetprovider. DDS opende in feite de deuren voor
consumenten internet en op 1 januari 1997 telde Nederland 1 miljoen internetconsumenten.
Het succes van
DDS was verrassend. Er bestond weliswaar een online en multimedia industrie in
Nederland. Online databanken, zoals Kluwer Juridische Databank en de
Informatiebank werden gebruikt voor wetenschappelijk, technisch en zakelijk
onderzoek. Elektronische berichtendiensten zoals Memocom waren aparte, vnl.
zakelijke diensten. Voor consumenten was er de informatiedienst Viditel, opgevolgd
door Videotex Nederland. En voor amateurs waren er de Bulletin Board Systemen
(BBS). Verder was er een begin van een multimedia industrie met tekst CD-ROMs,
multimedia CD-ROMs en CD-i titels en een paar elektronische boeken. Maar deze industrie
draaide slechts 100 miljoen gulden (45 miljoen euro) aan omzet en het aandeel
van consumenten hierin was zeer gering.
Internet
ontwikkelde zich echter separaat van deze industrie, vnl. via het academische
netwerk SURF. Vanaf 1990 kwamen er internet providers en eind 1993 waren er ca.
295 bedrijven aangesloten op internet. In mei 1993 opende XS4ALL een
internetdienst voor consumenten; alhoewel in de eerste twee dagen 500
consumenten werden binnengehaald, verliep de aanwas traag. DDS was de aanjager en
werd een doorslaand succes.
Achteraf bezien, zijn
een aantal factoren aan te wijzen voor dit consumentensucces.
a.
Het
aantal huishoudens met een PC was sinds 1985 gegroeid van 7 procent naar 34
procent in 1994.
b.
Mensen
wilden meer kunnen doen met de PC dan spelletjes, tekstverwerken, administratie
en encyclopedieën op CD-ROM opslaan.
c.
Internet
kwam binnen als een verstorende technologie. Qua technologie moesten online en
multimedia technologieën zich aanpassen of ze, bijv. videotex en CD-i verdwenen
helemaal. Uit de betonmolen met verschillende technologieën bleef uiteindelijk
internet en e-mail over. Op de achtergrond bleven ook teletekst en CD-OM bestaan, maar
speelden geen rol van belang meer.
© Electronic Media Reporting/Jak Boumans
d.
Voor
consumenten was internet goedkoop vergeleken met online databanken. Bovendien
was de internettechnologie gebruiksvriendelijker dank zij hypertext, had meer grafische
mogelijkheden en had grotere multimedia potentie
(tekst, beeld, video en geluid). Bovendien werd internet gecombineerd met
e-mail.
e.
Internet
ontwikkelde zich niet binnen de bestaande industrie, maar in de wereld van
universiteiten en wetenschappelijke instellingen. Bedrijven die internet geïnstalleerd
hadden, bleken bovendien aantrekkelijk voor studenten na voltooiing van hun
academische studie.
Voor wie meer wil weten over De Digitale Stad, ga naar Reinder Rustema's Engelstalige doctorale thesis.
Voor wie meer wil weten over De Digitale Stad, ga naar Reinder Rustema's Engelstalige doctorale thesis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten