Het is een faciliteit die niet meer weg te denken is in de handel en zeker niet in de elektronische handel.
De
streepjescode onstond toen Silver een manager van een supermarkt aan een decaan
van de Drexler University in Philadelphia hoorde vragen om mee te denken aan
een oplossing hoe productinformatie kon worden opgeslagen.
Woodland
had al zijn ingenieurstitel en hij besloot met zijn verdere studie te
stoppen en zich helemaal aan de
ontwikkeling van de streepjescode/barcode te wijden. Toen hij op een dag min of
meer gedachtenloos een patroon van paralelle lijnen in het zand tekende, was de
barcode geboren, een rechthoek van verticale zwarte strepen.
Zestig
jaar geleden op 7 oktober 1952 kregen Woodland en Silver het patent op hun
idee. Silver overleed in 1963 en Woodland ging verder met de ontwikkeling.
In de
ontwikkeling van de streepjescode kwam vaart dankzij de toepassing van leespaparatuur, maar ook werd
er organisatorisch gewerkt aan de toepassing van de streepjescode. Begin van de jaren tachtig viel alles op zijn
plaats en begon de streepjescode zijn plaats in de wereld te veroveren
In
Nederland werd dit bevorderd door het EDIForum, dat vanaf 1988 initiatieven op het
gebied van Electronic Data Interchange bundelde. Partijen in dit platform
werkten aan de invoering van de barcode en daarnaast aan elektronische
bestelprocedures die via speciale netwerken verliepen. Gebruikersgroepen waren
actief in uiteenlopende branches als landbouw en visserij, industrie,
bouwnijverheid, handel, transport en opslag, bank- en verzekeringswezen,
gezondheidsdiensten en overheid. In 1990 toonde onderzoek aan dat er 63
EDI-gebruikersnetwerken waren, waarin 1300 tot 1500 bedrijven of instituten
elektronische gegevensuitwisseling toepasten. In 1991 was het aantal
EDI-gebruikers al gestegen naar 5400. Twee jaar later werden 58 miljoen
berichten verzonden met ordergegevens, transportopdrachten, factuurgegevens,
betalingen, bevestigingen, stamgegevens, statusinformatie en historische
overzichten.
In
1998 heeft EDIForum met 11 partijen het electronic commerce platform ECP.NL mee
helpen oprichten. Het Platform kreeg vier clusters van taken toebedeeld: 1.
Bewustwording van de markt, 2. Faciliterend raamwerk, 3. Stimulering
pilotprojecten, 4. Monitoring R&D. ECP.NL zou later actief thuiswinkelen
via internet oppakken en er een keurmerk voor ontwikkelen.
Vanaf
2010 is ECP het platform waar overheid,
bedrijfsleven en maatschappelijke organisaties kennis uitwisselen en
samenwerken om de ontwikkeling van de Nederlandse informatiesamenleving te
bevorderen. Hierbij is elektronische handel, inclusief streepjescodes,
ondergebracht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten